Kenmerken
- Geschikt voor educatie, huisdier en hobby en natuurbeheer
- Kan gehouden worden in een een natuurgebied, erf met veel grond en grote tuin
- Oorsprong van dierenras ligt in Gelderland en Overijssel
Status
- Risico: Bedreigd
- Aantal ooien: 1060
- Trend laatste 15 jaar: groeiend
Gebruik
Het Groot heideschaap wordt met name in het noordoosten van Nederland ingezet voor de begrazing van natuurgebieden, stadsparken en dijken. Ook ziet men steeds vaker veehouders, of natuurorganisaties, die heideschapen inzetten in het najaar en de winter, met als resultaat een vaste zode en een betere uitstoeling van de grasmat.
Het schaap is dankzij zijn goede loopvermogen goed in te zetten bij gescheperde en rondtrekkende begrazing. Kenmerkend is het goede moederinstinct, het vlotte aflammeren, het geringe gustpercentage en de minimale lammerensterfte. Binnen de fokkerij van het Groot heideschaap wordt ingezet op de culinaire kwaliteit van het vlees. Het zijn zelfredzame en sociale schapen met een sterk ontwikkeld kudde-instinct een hoge opname van laagwaardig ruwvoer.
Uiterlijk
Het Groot heideschaap kenmerkt zich door een langgerekte bouw, hoogbenige stand, harige afhangende wol, een lange bewolde staart en een ongehoornde kop. Oorspronkelijk was het Groot heideschaap lichtbont getekend, maar er komen ook volledig zwarte of witte dieren voor, de kop is gevlekt.
Het Groot heideschaap doet zijn naam eer aan met een schofthoogte van 75 tot 85 cm en een gewicht tussen de 70 en 90 kg voor de rammen. De ooien blijven niet achter en zijn 70 tot 80 cm groot, met een gewicht tussen de 50 en 65 kg.
Achtergrond
De oorsprong van het Groot Heideschaap ligt waarschijnlijk in het zuidelijke, Europese type met een eeuwenoude Spaanse oorsprong. Het lijkt aannemelijk dat voorouders van het Groot Heideschaap meegekomen zijn met de Spaanse troepen tijdens de 80-jarige oorlog als gangbaar soldatenproviand. In de periode voor 1960 was er in Salland, Twente, Achterhoek, Drenthe, Bentheim en Emsland een goed ontwikkelde populatie van licht bont getekende en ongehoornde heideschapen ontwikkeld.
Om de onderlinge verschillen met de Schoonebeeker te vergroten en de populatie te versterken is met een beperkte inbreng van Veluwse Heideschapen en Bentheimer Landschapen nieuw leven in de fokkerij van het Groot heideschaap geblazen en werden de dieren geselecteerd op oude raskenmerken en de huidige wens naar een meer vitaal en meer ontwikkeld dier.
