Kenmerken
- Geschikt voor educatie, huisdier en hobby en landbouw
- Kan gehouden worden in een erf met veel grond
- Oorsprong van dierenras ligt in Flevoland, Friesland, Overijssel, Utrecht, Zeeland en Zuid-Holland
Status
- Risico: Bedreigd
- Aantal koeien: 2182
- Trend laatste 15 jaar: stabiel
Gebruik
Het Fries-Hollandse vee is een dubbeldoel ras met net iets meer nadruk op de melkproductie dan de vleesproductie. Het zijn krachtige en sobere runderen met sterke benen en klauwen, een goed bevleesd lichaam en een solide uier met goed gevormde en geplaatste spenen. Voor een goede melkproductie is een rantsoen met veel ruwvoer nodig.
Uiterlijk
De Fries-Hollandse koe is zwart-wit gevlekt en heeft scherp begrensde zwarte velden op voor-, achter en middenhand. Deze dieren hebben een witte kol of een bles en de benen zijn bijna altijd wit. De Fries-Hollandse koe heeft een compacte uitstraling, met een schofthoogte van ongeveer 135 cm en een gemiddeld gewicht tussen de 500 en 550 kg.
Achtergrond
Het Fries-Hollands vee staat aan de basis van de moderne melkveestapel en stond voor lange tijd aan het hoofd van de veestapel in Nederland. Dit oer-Hollandse ras is aan het eind van de achttiende eeuw ontstaan, toen in Noord-Holland en Friesland een nieuw ras werd ontwikkeld. Hiervoor werden vooral oorspronkelijke Nederlandse runderen gebruikt, met een kleine bijdrage van vee uit Jutland en Noord-Duitsland. Vanaf de tweede helft van de negentiende eeuw werden veel stamboekdieren naar de Verenigde Staten geëxporteerd.
In 1904 besloot het Nederlands Rundvee Stamboek uitsluitend nog zwartbont vee te registreren om Nederlandse runderen voor de buitenlandse veehandel een duidelijk herkenbaar raskenmerk te geven. In Nederland bleef de nadruk in de fokkerij langere tijd op het uiterlijk liggen en ontstond een achterstand in melkproductie en werden de runderen steeds kleiner gefokt. Door terugvoer van Holstein Friesians naar Nederland werd het Fries Hollandse ras steeds zeldzamer.
