Kenmerken
- Geschikt voor educatie, huisdier en hobby en landbouw
- Kan gehouden worden in een erf met veel grond
- Oorsprong van dierenras ligt in Drenthe, Friesland, Groningen en Overijssel
Status
- Risico: Bedreigd
- Aantal merries: 449
- Trend laatste 15 jaar: afnemend
Gebruik
Het Groninger paard is met zijn brave en werkwillige karakter een echt familiepaard en zijn voor alles inzetbaar. Dressuur wedstrijd met de dochter, een sprongetje met de zoon, een lange buitenrit met moeders of aangespannen voor de kar gaat vader er ook mee op pad, deze rustige dieren met een warmbloedig temperament doen het allemaal. Door zijn betrouwbare karakter is dit noordelijke paardenras ook geschikt voor mensen met een beperking. Het is een paard voor iedereen.
Uiterlijk
Het Groninger paard is herkenbaar aan zijn middelzware, krachtige en gespierde bouw. Deze paarden hebben een sprekend hoofd, gespierde hals en een brede, diepe romp, de rug is niet te lang en met een goed ontwikkelde achterhand komen de sterke gangen goed naar voren. De kleur is voornamelijk (donker)bruin, zwartbruin of zwart met geringe witte aftekeningen. De schofthoogte bij het Groninger paard kent grote variaties tussen de 1.50 en 1.75 m.
Achtergrond
Toen vanaf 1870 de mechanisatie van de landbouw op gang kwam, haalden kapitaalkrachtige akkerbouwers uit de kleistreken van Groningen verschillende hengsten uit Oost-Friesland, Oldenburg en Holstein om een sterk en vlot paard te fokken dat de zware werktuigen kon trekken. Het warmbloedpaard kon goed concurreren met het zwaardere koudbloed trekpaard en werd veel gebruikt in de noordelijke provincies. Daarnaast werd het ingezet als rijtuig-, transport- en artilleriepaard, totdat de landbouwpaarden werden vervangen door tractoren en auto’s.
Rond 1978 werd onder leiding van de SZH de laatste hengst Baldewijn gered om het ras te behouden en vervolgens werd in 1985 is het Groninger paarden stamboek opgericht. In de Koninklijke Stallen staan ook Groninger paarden en om het jaar trekken ze de Gouden Koets op Prinsjesdag. Hoe het paard vroeger in de artillerie werd ingezet is nog steeds te bewonderen in shows door Stichting Historie Koninklijke Veldartillerie 1812-1912.
