Saarloos wolfhond

"Hij mag dan lijken op zijn wilde achterneef, hij is als een broer in het gezin en zo kunnen kinderen zelfs het roodkapje syndroom overwinnen"
1

Kenmerken

  • Geschikt voor educatie en huisdier en hobby
  • Kan gehouden worden in een erf met veel grond, grote tuin en kleine tuin
  • Oorsprong van dierenras ligt in Zuid-Holland

Status

  • Risico: Bedreigd
  • Aantal teven: 400
  • Trend laatste 15 jaar: stabiel

Gebruik

De Saarloos wolfhond dankt zijn naam aan zijn verre wilde achterneef de wolf, maar in tegenstelling tot deze wilde dieren is de Saarloos wolfhond uitgegroeid tot een echte gezins- en gezelschapshond. Het is wel belangrijk te weten dat dit geen hond is voor iedereen, hij heeft een sterke wil en dient zeer consequent, met veel geduld en vooral heel veel liefde te worden opgevoed. Op deze manier zal de Saarloos wolfhond, met zijn eigenzinnige en onafhankelijke aard, een onderdeel van het gezin worden.

Naast een zeer lijkend uiterlijk op de wolf, heeft de Saarloos wolfhond ook overeenkomsten qua innerlijk. Deze honden zijn, door de natuurlijke vluchtdrift, dan ook niet geschikt als waak- of verdedigingshond. Hij zal ook niet bovenaan eindigen bij een gehoorzaamheidstraining, want deze honden staan bekend dat ze hun eigen afwegingen maken. Daarentegen zal deze hond, met een goede opvoeding, een trouwe kameraad voor het leven worden.

Uiterlijk

De Saarloos wolfhond doet men, zoals te verwachten, qua uiterlijk, lichaamsbouw, gangwerk en beharing doen denken aan die van een wolf, het is een krachtig, harmonieus gebouwde hond. De Saarloos wolfhond komt het meest voor in de kleuren wolfsgrauw en bosbruin en heel sporadisch komen de kleuren crème-wit en wit voor. De schofthoogte varieert bij reuen van 65 tot 75 centimeter en bij teven van 60 tot 70 centimeter.

Achtergrond

De Saarloos wolfhond is vernoemd naar zijn ‘schepper’ Leendert Saarloos (1884- 1969). Saarloos wilde zijn favoriete rashond, de Duitse Herder, verbeteren met als doel een ideale huishond en werkhond te fokken, hij kruiste deze honden met een wolf. Na een aantal jaren experimenteren bleken deze kruisingen echter erg schuw te blijven, door deze natuurlijke voorzichtigheid werd er geprobeerd om ze op te leiden tot blindengeleidehond. Helaas bleek dit, na het oprichten van een geleidehondenschool met deze wolfhonden, ook niet bij deze dieren te passen.

Tegenwoordig zien we de Saarloos wolfhond als een echte gezins- of gezelschapshond met een betrouwbaar en aanhankelijk karakter. Het doel van Leendert Saarloos om een bijzondere werkhond te fokken is niet behaald. Wel is hij in staat geweest om te komen tot een hondenras dat dicht bij de natuur staat en veel natuurlijke eigenschappen nog in zich draagt die bij andere rassen reeds lang verdwenen zijn.

Een specifieke vraag?