Kenmerken
- Geschikt voor educatie en huisdier en hobby
- Kan gehouden worden in een erf met veel grond, grote tuin en kleine tuin
- Oorsprong van dierenras ligt in Noord-Holland
Status
- Risico: Kritiek
- Aantal duivinnen: 80
- Trend laatste 15 jaar: stabiel
Gebruik
De Nederlandse helmduif heeft een zeer herkenbaar gekleurde helm op zijn kop en een bijpassend gekleurde staart. In het hok is de helmduif vrij probleemloos en zal tijdens het broedseizoen geen buren lastig vallen en zal niet te vroeg weer aan een volgend legsel beginnen. Ze past zeer goed op haar eigen jongen en vind het zelfs geen probleem om ook eens andermans jongen te voeren, welke ook lekker op de vloer aan het scharrelen zijn. Doordat er redelijk wat gebruik is gemaakt van inkruisen, zijn de helmduiven ook een stuk vertrouwelijker geworden en zullen niet snel meer als een straaljager door het hok gaan.
Uiterlijk
De Nederlandse helmduif is een helder witte duif met een gekleurde koptekening, deze dient vanuit de mondhoek langs de onderkant van het oog in een rechte lijn naar de achterkop te lopen en mag hierbij geen kleur onder het oog vertonen. Bijgaande bij de koptekening dienen alle staartpennen in dezelfde kleur te zijn. De erkende kleurslagen van de Nederlandse helmduif zijn blauw, zwart en rood met de daarbij de daarbij horende verdunde kleuren blauwzilver, dun en geel.
Achtergrond
De voorouders van de Nederlandse helmduif hebben, met alle waarschijnlijkheid, een reis afgelegd met onze koopvaardijvaarders vanuit Indiƫ. Op de Amsterdamse duivenplatten waren deze vliegduiven geliefd vanwege de stijl met snelle ronde en korte wendingen. Rond de Tweede Wereldoorlog werd de Nederlandse helmduif ook populair als showdier op tentoonstellingen. Nadat er na de oorlog nog maar enkele exemplaren over waren hebben twee Amsterdamse liefhebbers, Dolf van Feggelen en Jan Ojevaar, het ras opnieuw opgebouwd en werden het weer bekende verschijningen op de tentoonstellingen. Tegenwoordig wordt de Nederlandse helmduif nog maar zelden gehouden als vliegduif.
