Kenmerken
- Geschikt voor educatie, huisdier en hobby en natuurbeheer
- Kan gehouden worden in een erf met veel grond, grote tuin en kleine tuin
- Oorsprong van dierenras ligt in Gelderland
Status
- Risico: Bedreigd
- Aantal duivinnen: 120
- Trend laatste 15 jaar: stabiel
Gebruik
De Gelderse slenk is een temperamentvolle en lenige vliegduif. De vleugels worden boven en onder krachtig, luid klepperend, tegen elkaar geslagen. Tijdens het vliegen is de kop opgericht en heeft de staart een holle waaiervorm. De vliegprestaties bestaan uit:
- springen of steken: met een klein aantal krachtige vleugelslagen (op)stijgen;
- zwemmen of trekken: zich met krachtige vleugelslagen (schokkend) vooruitwerpen op ongeveer dezelfde hoogte;
- zeilen of drijven: met opgeheven vleugels (langzaam dalend) vooruitvaren.
Het bijzondere aan de Gelderse, en ook de Groninger, slenk is dat er geen zekerheid bestaat over waar de naam slenk vandaag komt. Een van de verklaringen is dat deze te maken heeft met het slinken van de krop, anderzijds wordt het ook gerelateerd aan schlenckeren, wat zwingen betekend.
Uiterlijk
De Gelderse slenk is erkend in negen verschillende kleurslagen en bij allen wordt een ronde tot hartvormige witte vlek op de voorzijde van de hals nagestreefd. De enigszins S-vormige hals is soepel, naar achteren gebogen en kan licht sidderen of beven, speciaal bij slenken wordt dit ook wel grollen genoemd.
Achtergrond
De Gelderse slenk en zijn Groninger metgezel zijn al eeuwen een aparte groep binnen de Nederlandse vliegduivenrassen. Er word beschreven dat de Groninger slenk, in 1800, reeds zeer populair was en sindsdien steeds meer slenken geliefd en gehouden werden door Gelderse duivenmelkers. In Gelderland werd in de fokkerij met name gefocust op het uithoudingsvermogen, weerstand en vliegkwaliteiten en zo ontstond er een separaat ras, de Gelderse slenk.
Na de Tweede Wereldoorlog dacht men dat deze duif geheel uitgestorven was, maar recentelijk werden er nog enkele volhardende fokkers van dit unieke oude Gelderse vliegras ontdekt. Na een noodklok van de SZH in 2000 is er door Stichting Geldersch Landschap & Kasteelen een zorgvuldig fokbeleid uitgestippeld en is het ras sinds kort officieel erkend.
