Woord van de voorzitter
De zomer loopt al op zijn eind. In de afgelopen periode zijn er weer zware klappen uitgedeeld aan vooral onze schapenrassen, maar ook de koeien en geiten hadden het zwaar. Het blauwtongvirus greep voor het tweede jaar opnieuw wild om zich heen, ondanks het feit dat we ons veiliger hebben gewaand sinds de vaccins beschikbaar kwamen. Begin dit jaar hebben de meeste houders hun dieren laten vaccineren om ze te beschermen. Dat was althans de hoop in de gebieden waar het virus verleden jaar nog niet had huisgehouden. Toch is die bescherming onvoldoende gebleken. Er zijn weer vele dieren zwaar ziek of overleden. Dat stemt niet vrolijk.
Bij onze gevleugelde vrienden – ganzen, eenden, kippen en duiven – blijft ook een virus de rust alsmaar verstoren. De vogelinfluenza wil van geen wijken weten. Sterker nog, in de Verenigde Staten zijn ook runderen besmet geraakt. Dat is niet best, want bij vogelgriep komt ook de mens zo dichter bij de gevarenzone. De roep om en de hoop op passende vaccinatie mogelijkheden zijn en blijven hier actueel. We zitten erom te springen!
Veel uitdagingen dus om onze dieren gezond te houden en ze überhaupt in stand te houden. Daarbij wil je de fokkerij zoveel mogelijk verbreden om de rassen sterker te maken. En daarvoor hebben we nou juist meer dieren nodig in plaats van minder. Wachten op rustiger “ziekte-tijden” is wat ons nu rest en intussen alle zeilen bijzetten om de schade te beperken.
