Nieuw bij bureau SZH, Tamara Pigot
Per 1 november 2022 zijn twee nieuwe bureaumedewerkers gestart bij de Stichting Zeldzame Huisdierrassen. Tamara stelt zich voor.
Opgegroeid in de rivierenbuurt in Amsterdam moest ik het doen met het stadse groen. De mieren tussen de tegels op ons balkonnetje, de stadsvogels en de honden in het park. Toch was het eerste antwoord op de vraag wat wil je later worden?: “Boer”.
Amsterdam, Barneveld, Leeuwarden
Toen ik 10 was verhuisden we naar Amsterdam Zuidoost en werd kinderboerderij ‘t Brinkie, mijn tweede nieuwe thuis. Het was een vanzelfsprekendheid dat ik op mijn zestiende van Amsterdam naar Barneveld verhuisde voor de dierverzorgingsopleiding aan het Groenhorst college (nu: Aeres Barneveld.) Daar heb ik veel geleerd over de verschillende Nederlandse huisdierrassen. De stages vond ik het mooist. Maar ik was nog niet klaar. Het werken met dieren is fantastisch, maar ik wilde dieper op de inhoud in. Ik ging naar Leeuwarden voor de hbo-diermanagement.
“mijn missie: stedelingen enthousiasmeren voor dier en natuur.”
Na mijn studie heb ik verschillende klussen opgepakt. Ik kon één dag in de week bij ’t Brinkie terecht en de overige dagen werken op de Utrechtse stadsboerderijen de Gagel en Griftsteede. Na een uitstap bij het project korenwolf in Ubbergen, de stichting N.O.D. in Artis, een reptielenhuis in Delft en Dierentehuis Amersfoort, kon ik als interim beheerder aan de slag bij Natuurboerderij de Brinkhorst.
Tot in Nijmegen de vaste functie voor senior beheerder kinderboerderijen vrijkwam.
Nijmegen
In Nijmegen heb ik veel kunnen doen om stedelingen te enthousiasmeren voor dier en natuur. Dat is de grote meerwaarde van een boerderij in de stad. Je brengt contact tot stand tussen mens en dier dat voor veel mensen anders niet zou zijn. In 12 jaar heb ik met het team veel kunnen bereiken. Zo zijn er nu vakbekwame medewerkers in het beheer, wordt er samen gewerkt met zorginstelling Pluryn en ben ik trots op de verbeteringen op het gebied van dierenwelzijn, diergezondheid en de biodiversiteit op de locaties. Als klap op de vuurpijl heb ik op ’t Boerke de erkenning als educatief centrum van de SZH kunnen realiseren. Daar hebben we in de loop der tijd 10 prachtige zeldzame huisdierrassen kunnen verzamelen.
Tamara zal zich richten op educatie en de vertegenwoordiging van zeldzame rassen in natuurinclusief agrarisch onderwijs.
Voor mijn werk verhuisde ik ook naar Nijmegen. Daar woon ik nu met veel plezier aan het Goffertpark. Samen met mijn man Vincent, dochter Puck (10 jaar), zoon Faas (8 jaar), onze poes en de kippen: twee Uilebaarden en twee Brabanters. Ik mijn vrije tijd rijd ik paard of ben ik aan het schrijven voor kinderen.
En mijn wens om boer te worden? Die komt binnenkort toch een beetje uit. Twee jaar geleden heb ik me aangemeld als herenboer. Na een lange zoektocht van de initiatiefnemers is er onlangs land gevonden in park Lingezegen! Het is mooi te zien dat juist de oorspronkelijke rassen zo goed passen bij deze manier van landbouw.
Ik kijk er naar uit om voor de SZH de zeldzame Nederlandse rassen te vertegenwoordigen en een brug te slaan tussen stad en land, boer en stedeling, natuur en landbouw.
