Kenmerken
- Geschikt voor educatie, huisdier en hobby en landbouw
- Kan gehouden worden in een erf met veel grond, grote tuin en kleine tuin
- Oorsprong van dierenras ligt in Noord-Holland
Status
- Risico: Bedreigd
- Aantal hennen: 200
- Trend laatste 15 jaar: stabiel
Gebruik
Het Noord-Hollandse hoen is niet alleen een hele mooie grote blauwe hoender, het is een uitstekend vleesras met goede legkwaliteiten. Met name vroeger waren de malse bouten van de kapoenen, gecastreerde hanen, zeer geliefd. Het zijn rustige goed benaderbare dieren en zijn zeer goed tam te maken, mits een goede socialisatie op jonge leeftijd. Ze zullen niet snel nerveus of vliegerig zijn en zijn zeer geschikt voor de vrije uitloop. Meerdere hanen samen kunnen wel eens uitdagend doen, maar op een gevecht zal het zelden uitdraaien.
Uiterlijk
De Noord-Hollandse hoenders behoren tot de zware vleesrassen en zijn erkend in één kleurslag, de koekoek. Deze is bij hanen een heel stuk lichter, doordat de hanen 2 keer de koekoekfactor bezitten en de hennen slechts 1 keer. De kam is enkel en rechtopstaand, de kop en oren zijn rood en de poten wit. Ze hebben een enkele, rechtopstaande kam.
Achtergrond
In de eerste helft van de twintigste eeuw was er grote vraag naar witvlezige slachtkuikens op de Amsterdamse pluimveemarkt. Dit hing samen met de vraag naar kippenvlees door de grote joodse gemeenschap in deze stad. In de jaren dertig van de 20e eeuw waren Noord-Hollands blauwen, zoals het ras eerst genoemd werd, uit Assendelft zeer populair en vanwege het blanke vlees door poeliers erg gewaardeerd. Daarnaast bestond er een goede markt voor ’piepkuikens’, drie maanden oude kuikens, en daarvoor bleek het Noord-Hollands hoen ook uitermate geschikt. Door de import van buitenlandse productiedieren moest dit ras het na de Tweede Wereldoorlog helaas ontgelden en het laatste grote fokbedrijf van Noord-Hollandse blauwen werd in 1977 gesloten.