Kenmerken
- Geschikt voor educatie en huisdier en hobby
- Kan gehouden worden in een erf met veel grond en grote tuin
- Oorsprong van dierenras ligt in Noord-Holland
Status
- Risico: Kritiek
- Aantal eenden: 20
- Trend laatste 15 jaar: stabiel
Gebruik
De Noord Hollandse witborsteend wordt ook de wel de Spreeuwkopeend genoemd door de spreeuwachtig gekleurde kop en lange snavels van de eenden, woerden hebben dit niet. De Noord Hollandse witborst eend is vroeg broeds en legt 120 tot 150 eieren per jaar van 62 tot 68 gram.
Uiterlijk
Het ras heeft een witte borst en vier tot vijf witte slagpennen aan iedere vleugel. Ze zijn donkerder getint dan wildkleurige eenden. De snavel is plat, lang en met een evenwijdige breedte vanaf de wortel tot de punt. Door de typische kleurtekening van de witte borst, de afwezigheid van de witte halsring en bruine borst van de woerd en de teugelstreep van de eend, zijn ze makkelijk te onderscheiden van de wilde eend
Achtergrond
Rond 1900 kwamen er in grote aantallen half wilde eenden voor in Noord-Holland. Daar werden de kuikens na het uitkomen direct gesekst, geleewiekt (amputeren van middenhandsbeentje) en gemerkt. Vervolgens werden moeder en kuikens de polder ingestuurd om zelf hun eten te zoeken. Door hun witte borst waren ze gemakkelijk te herkennen als tamme eend. Zo kon worden voorkomen dat jagers per ongeluk op een tamme eend schoten. Toen het vanaf 1930 verboden was tamme eenden vrij te laten vliegen, gingen de boeren steeds vaker buitenlandse rassen houden. Rond 1990 leek de Noord-Hollandse witborsteend vrijwel verdwenen, maar als siereend maakt dit ras momenteel weer zijn rentree.
