Woord van de voorzitter
Foto: Berrie Klein-Swormink
Geiten spelen op een bijzondere manier een rol in mijn leven. Ze hebben me al naar verschillende hoeken van de wereld gebracht. Momenteel ben ik in Nepal voor een PUM-missie. Het betreft een Boergeiten fokkerij die met dit beroemde vleesgeiten ras de inlandse geiten wil verbeteren. De Nepalese overheid is daar wel voorstander van. De inlandse rassen zijn over het algemeen kleiner en minder bevleesd. En aangezien de geitenproductie hier de vraag niet aan kan en de geit natuurlijk voor de kleinschalige Nepalese boeren toch een basaal middel van bestaan is, lijkt het logisch om Boergeiten te gaan inkruisen.
Hetzelfde speelde zich in Nederland ruim honderd jaar geleden af. Toen werden er met overheidssteun duizenden Saanen geiten geïmporteerd om de beroerde melkproductie van de inlandse landgeit naar een hoger niveau te tillen. Het resultaat is bekend. De oorspronkelijke Nederlandse landgeit was in 1960 op een tiental exemplaren na verdwenen. Met veel inspanning van enthousiaste fokkers, ondersteund door SZH, is het ras in een enigszins stabiele situatie gekomen. Echter nog lang niet geheel uit de gevarenzone.
Ik vrees dat het in Nepal dezelfde kant opgaat met de inlandse geit als in Nederland honderd jaar geleden. Ik ben daar nu dus mede schuldig aan. Dat zet me wel aan het denken. Ik weet niet of de Nepalese overheid beleid heeft op het gebied van behoud van genetische bronnen en als het zo is dan hebben ze daar niet de roepies voor ben ik bang. Dit is een echt derde wereld land met de daarbij behorende problematiek. Nepalese jongeren zwermen uit over de wereld op zoek naar werk. Heel veel kleine boeren die worstelen om hun hoofd boven water te houden en om hun families te voeden.
Het bijzondere is wel dat het vrijwel allemaal gesloten kringloop bedrijven zijn. Zij schaden het milieu niet. Het bedrijf dat ik hier adviseer gaat het wel redden. Het denkt grootschalig en investeert in kennis. Het heeft een businessplan. Het voldoet aan de neoliberale maatstaven. De Nederlandse landbouw als voorbeeld voor de rest van de wereld. Waarin dat kan resulteren zijn we inmiddels ook achter gekomen. Die les probeer ik hier toch maar uit te legen. Als je grootschalig dieren wilt gaan houden is dit ook alleen verantwoord als je dat in een kringloop systeem doet. Op die manier veeg ik me straatje nog enigszins schoon en hoop maar dat ook Nepal op een bepaald moment in staat is zijn agro-biodiversiteit te behoeden voor verdere erosie. Ze mogen me bellen voor advies.
“Bedankt iedereen en ik kom u vast nog ergens tegen, want loslaten gaat niet zomaar.”
Dit is mijn laatste verhaaltje als SZH voorzitter, op eind van dit jaar zal Gerrit Tacken mijn functie overnemen. Dan zit er een rit van twaalf jaar zeldzame huisdierrassen voor me op. Het was een bijzondere beleving en ik heb genoten van al die mooie bevlogen mensen die zich inzetten voor hetzelfde doel. Het heeft me een rijker mens gemaakt. Bedankt iedereen en ik kom u vast nog ergens tegen, want loslaten gaat niet zomaar.